Fostering critical thinking among senior high school students in Colombia has been an unfulfilled goal. This undesirable situation has multiple causes: “critical thinking” has become a mere slogan and its meaning and scope have not been clearly specified despite being widely used in the different levels of the education system. Furthermore, the strategies designed to teach critical thinking lack creativity, reinforce rote learning and the sheer repetition of logic rules besides misallocating the goal of reasoning and argumentation by focusing only on rhetorical persuasion. Textbooks and core literature in critical thinking suggest that a critical thinker is someone who always has plenty of arguments to defend her beliefs besides being ready to address even destructive criticism. By contrast, critical rationalism emphasizes the importance of a humble approach, acknowledges error, and portrays a critical thinker as someone who is ready to test her most beloved theories against experience and to reject them in the light of the facts that contradict her beliefs and certainties. We consider that a pedagogical approach enriched with fallibilism might be central for a better education and endorse these views with the results of a case study conducted in Manizales, Colombia, which shows that teaching the basics of logic and argumentation by using the central tenets of critical rationalism fosters critical thinking among senior high school students

1هدف: هدف از این پژوهش مقایسه احساس تعلق به مدرسه، ادراک از جو مدرسه و سرزندگی تحصیلی دانش ­آموزان پسر مقطع ابتدایی مدارس عادی و غیرانتفاعی شهر قاین بود. روش: روش این پژوهش توصیفی از نوع علی مقایسه ­ای بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان ابتدایی مدارس عادی و غیرانتفاعی شهر قاین در سال تحصیلی 1403-1402 بود. از میان جامعه آماری، تعداد 114 دانش ­آموز (57 دانش­آموز عادی و 57 دانش­آموز پسر مدارس غیرانتفاعی) به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. به­ منظور جمع آوری داده­ های پژوهش از پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بری، بتی و وات (2004)، پرسشنامه ادراک از جو مدرسه وی، ردی و رودز (2007) و پرسشنامه سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش (2008) استفاده شد. به ­منظور تجزیه و تحلیل داده­های پژوهش از تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) استفاده شد.  یافته ­ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده­ های پژوهش نشان داد که بین متغیرهای احساس تعلق به مدرسه، ادراک از جو مدرسه و سرزندگی تحصیلی در دانش ­آموزان مدارس غیرانتفاعی و عادی تفاوت معناداری وجود دارد (005/0p<). به­عبارت دیگر میزان احساس تعلق به مدرسه، ادراک از جو مدرسه و سرزندگی تحصیلی در دانش­آموزان غیر انتفاعی بیشتر از دانش­آموزان مدارس عادی است. نتیجه ­گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که نمرات دانش­آموزان عادی در متغیرهای مورد مطالعه نسبت به دانش­آموزان غیرانتفاعی پایین­تر است، بنابراین مدارس عادی باید آموزش­هایی را در جهت تقویت متغیرهای تحصیلی چون: احساس تعلق، ادراک جومدرسه، سرزندگی تحصیلی برای دانش­آموزان خود در نظر بگیرند.

1هدف: پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی آموزش مهارت خود کنترلی مبتنی بر مدرسه بر  سرسختی و خودکار آمدی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول انجام شد.روش: این پژوهش از نوع مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون –پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر قم بود که 30 نفر از دانش آموزان یکی از مدارس ناحیه یک شهر قم  با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه 15نفری به صورت کاملا تصادفی دسته بندی شدند. دانش آموزان گروه آزمایش در 8 جلسه 80 دقیقه ای برنامه آموزش خود کنترلی مبتنی بر مدرسه شرکت کردند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. قبل و بعد از اجرای مداخله  و در مرحله پیگیری، هر دو گروه با استفاده از مقیاس سرسختی روانشناختی لانگ و گولت (2003)  و  مقیاس  خودکار آمدی کودک و نوجوان ((SEQ-C  مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss-22 و از طریق آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد.یافته ها:  نتایج نشان داد که آموزش مهارت خود کنترلی مبتنی بر مدرسه تاثیر معناداری بر افزایش سرسختی روانشناختی و خود کار آمدی دانش آموزان دارد (01/0 P<). .نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که آموزش مهارت خود کنترلی مبتنی بر مدرسه می تواند به عنوان مداخله ای موثر در افزایش سرسختی روانشناختی و  خود کار آمدی در دانش آموزان باشد

1 بیماری همه گیر کرونا و پیامدهای آن باعث ایجاد اضطراب در اقشار مختلف جامعه شده است. به ویژه، گذار مجدد از آموزش آنلاین به آموزش های حضوری و آسیب های ناشی از این فرآیند، روند آموزش برخی دانش آموزان را با مشکل مواجه کرده است. بنابراین شناسایی نگرانی های دانش آموزان و درک پیش بینی های اضطراب در طول بازگشایی مراکز آموزشی به ما امکان می دهد تا به علل اصلی اضطراب پس از دوره ی همه گیری کرونا و بازگشایی های مجدد مراکز آموزشی بپردازیم.  این تحقیق یک پژوهش کیفی از نوع تحلیل محتوا است و جامعه ی آماری آن، دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم شهر تهران طی بازگشایی های مجدد مدارس بعد از حدود دو سال آموزش انلاین در اواخر سال تحصیلی 1400-1401 و پس از همه گیری کرونا بوده که با روش نمونه گیری هدفمند 40 شرکت کننده، 20 شرکت کننده دختر و 20 شرکت کننده که دارای ملاک پژوهش بودند انتخاب شده و پس از مصاحبه با شرکت کننده ها و رسیدن به نقطه ی اشباع نظری، نتایج حاصل از تحلیل مصاحبه ها، حاکی از دو درون مایه ی اصلی، ساختار اجتماعی و نهاد خانواده و فرد بوده است.

1هدف از این پژوهش طراح مدلی برای سنجش شایستگی های عمومی دانش آموزان ابتدایی با توجه به تربیت تمام ساحتی و بررسی این شایستگی ها در دانش آموزان ابتدایی از دیدگاه مدیران و معاونین مدارس بود. پژوهش حاضر از نوع طرح های آمیخته اکتشافی بوده و داده های پژوهش به دو روش کیفی (تحلیل محتوای قیاسی و مصاحبه با خبرگان) و کمی (پرسشنامه محقق ساخته بر پایه مدل پژوهش) گردآوری شد. در بخش کیفی در ابتدا با استفاده از تحلیل محتوای قیاسی با روش مایرینگ و بر اساس سند تحول بنیادین و سایر اسناد بالا دستی 5 عنصر اصلی شامل 1- شایستگی های معنوی 2- شایستگی های درون فردی- اخلاقی 3- شایستگی های فرهنگی- اجتماعی 4-شایستگی های یادگیری و 5- شایستگی های روانشناختی- جسمانی، استخراج شد و متن مصاحبه بر پایه این عناصر و در نظر گرفتن تربیت تمام ساحتی در اختیار 8 نفر از خبرگان آموزش ابتدایی قرار گرفت که به روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند. نتایج مصاحبه های نیمه استاندارد نشان داد که شایستگی های عمومی دانش آموزان ابتدایی دارای 8 مضمون مشترک و 182 زیرمضمون بود. در بخش کمی نیز پرسشنامه ای محقق ساخته بر پایه مدل پژوهش ساخته شد و پس از اعتباریابی آن در اختیار 70 نفر از معاونین و مدیران (از میان 205 نفر) مدارس شهرستان بوکان در سالتحصیلی 1402-1401 که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند، قرار گرفت. در نهایت نتایج آزمون فریدمن نشان داد که عملکرد دانش آموزان در شایستگی های معنوی و درون فردی- اخلاقی مطلوب، در شایستگی های یادگیری ضعیف و در شایستگی های روانشناختی- جسمانی و فرهنگی- اجتماعی بسیار نامطلوب است.

AbstractThe aim of this study was to investigate the validity, reliability and factor structure of the "How I Think" questionnaire to assess cognitive distortions in Iranian students. The present research design is descriptive and psychometric studies. The statistical population of this study included all male high school students in city Dezful in the academic year 1399-1400, from which 316 students were selected by multi-stage random sampling and completed the How I think and Bass and Perry Aggression Questionnaires (for Convergent validity). Factor analysis, Cronbach's alpha and Pearson correlation were used to analyze the data using SPSS and AMOS 20 software. The results of factor analysis showed that the questionnaire consists of six factors and has good fit indices. The convergent validity of this questionnaire indicated a satisfactory correlation between the dimensions of the scale "How I think" with the Aggression Questionnaire (p <0.01). Cronbach's alpha and Split- half coefficients for the whole scale and its dimensions ranged from 0.66 to 0.92.The conclusion is that the Persian version of the "How do I think" questionnaire for measuring cognitive distortions in Iranian students has acceptable psychometric properties and can be used as a valid tool in research, educational and clinical situations.

پژوهش حاضر با هدف تعیین شیوع بازیهای رایانه ای به عنوان سرگرمی در نوجوانان استان زنجان ایران انجام شد. 1500 دانش آموز از 18 دبیرستان (750 دختر، 750 پسر) پرسشنامه محقق ساخته ای را که شامل پرسشهای جمعیت شناختی و پرسشهای تعیین کننده میزان کاربری رایانه ای و مدت زمان آن بود، تکمیل کردند. یافته ها نشان دادند که 53 درصد از شرکت کنندگان کاربر بازیهای رایانه ای بودند و 43 درصد از آنها بیش از سه ساعت در هفته را به این بازیها اختصاص می دادند. شیوع بازیهای رایانه ای در پسران (68 درصد) بیش از دختران (39 درصد) بود. فراوانی بازیهای رایانه ای در دانش آموزان پایه اول (63 درصد) در مرتبه نخست قرار داشت و این فراوانی در دانش آموزان پایه دوم، سوم و پیش دانشگاهی به ترتیب 54، 57 و 50 درصد بود. فراوانی بازیهای رایانه ای در دانش آموزان شهری (62 درصد) بیش از دانش آموزان روستایی (35 درصد) بود. یافته های پژوهش با نتایج تحقیقات مشابه در کشورهای دیگر مقایسه شد.

1هدف این پژوهش تعیین رابطه هوش اخلاقی و خودکارآمدی تحصیلی با میانجیگری درگیری تحصیلی دانش آموزان شهر مهاباد می باشد. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی و جامعه آماری نیز کلیه  دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر مهاباد به تعداد 2831 نفر بود که از بین آنان با استفاده از جدول مورگان تعداد 338 نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد شده هوش اخلاقی لنیک و هیل(2005)، خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (1999) و درگیری تحصیلی فریدیکس و همکاران (2006) بود. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها توسط نرم افزار  spssو pls  و با استفاده از  آزمون های همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شد. نتایج نشان داد که هوش اخلاقی بر خودکارآمدی تحصیلی با میانجیگری درگیری تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری دارد(31/0). همچنین نتایج حاکی از این بود بین هوش اخلاقی با مولفه های خودکارآمدی تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد(52/0). رابطه هوش اخلاقی با مولفه های درگیری تحصیلی مثبت و معنی دار بود(76/0) و در نهایت درگیری تحصیلی با خودکارآمدی تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری دارد(41/0). بنابراین با افزایش هوش اخلاقی و به تبع آن افزایش درگیری تحصیلی می­توان زمینه افزایش خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر مهاباد را فراهم نمود.